در این تحقیق یک سیستم تایید امضای برخط با استفاده از روش رگرسیون توسعه یافته در حوزه تبدیل موجک ایستا ارایه شده است. برای محاسبه شباهت بین امضاها به وسیله رگرسیون توسعه یافته، باید طول زمانی سیگنال های متناظر دو امضا یکسان شود. استفاده از تطابق همه نقاط برای یکسان سازی طول زمانی سیگنال ها سبب کاهش تمایز بین امضاهای اصلی و جعلی می شود. برای حفظ تمایز بین امضاهای اصلی و جعلی، روشی بر مبنای تطابق نقاط فرینه برای یکسان سازی طول زمانی سیگنال ها ارایه شده است. همچنین با محاسبه شباهت بین جزئیات سیگنال های امضاها در حوزه تبدیل موجک ایستا، دقت سیستم تایید امضا به طور قابل ملاحظه ای افزایش داده شده است. این سیستم بر روی مجموعه امضاهای SVC 2004 آزمایش شده و نتایج آن با نتایج تیم های شرکت کننده در اولین مسابقه بین المللی تایید امضا مقایسه شده است. با این روش برای امضاهای جعلی حرفه ای خطای تایید %6 به دست می آید که در مقایسه با تیم های شرکت کننده در این مسابقه در رتبه دوم قرار می گیرد و برای امضاهای جعلی تصادفی خطای تایید وجود ندارد و از این لحاظ در رتبه اول قرار می گیرد. نتایج حاصل نشان می دهد که استفاده از تبدیل موجک ایستا نرخ خطا را %35 نسبت به حوزه زمان بهبود می دهد.

لطفا برای مشاهده متن کامل این مقاله اینجا را کلیک کنید.

در سال های اخیر، غیر متمرکز کردن آموزش عالی روند رو به رشدی داشته است و این ایده که هرکس، هرکجا و هر زمان باید امکان فراگیری داشته باشد؛ مورد توجه بیشتر قرار گرفته است. ظهور شبکه های جهانی ارتباطات، و فناوری های قدرتمند کامپیوتری، مفهوم آموزش مهندسی از راه دور را نیز باز تعریف کرده است. در سالهای اخیر آموزش مهندسی در هر جا و هر زمان امکانپذیر گشته است ولی این امر در مورد همه زمینه های آموزش مهندسی، گسترش نیافته است. در کشور های پیشرفته، تعداد مراکزی که مدرک کارشناسی مهندسی را با آموزش برخط (الکترونیکی) انجام می دهند محدود می باشد. یکی از مهم ترین دلایل این امر ناتوانی آموزش برخط در اقناع برخی از ملاک های ارزشیابی برنامه های آموزش مهندسی است. در یک دهه اخیر در ایران آموزش برخط مهندسی، در همه مقاطع، گسترش زیادی یافته است. این در حالیست که هنوز گزارش های مستندی در باره کیفیت و بازده این آموزش ها منتشر نشده است. در این مقاله وضعیت آموزش برخط مهندسی در کشورهای پیشرفته و کشور ایران بررسی و پیشنهادهایی برای بالا بردن کارایی آموزش برخط مهندسی در سطح ملی ارائه شده است.

هدف این پژوهش، ارائۀ مدل علّی اثربخشی تدریس برخط بر اساس سواد تدریس برخط؛ نقش واسطه ای خودکارآمدی تدریس برخط است. پژوهش حاضر، کاربردی و به لحاظ گرد آوری داده ها کمی مبتنی بر رویکرد همبستگی است. جامعۀ آماری این تحقیق، تمامی استادان دانشگاه های پیام نور در سراسر کشور بودند که بنا به خوداظهاری، در یک یا چند دورۀ برخط در سال تحصیلی 401-1400 شرکت داشتند. حجم نمونه 350 نفر بود که به روش دردسترس انتخاب شد. از پرسشنامه های سواد تدریس برخط حافظی و یوسف وند (1401)، خودکارآمدی تدریس برخط روبینا و اندرسون(2010) و اثربخشی تدریس برخط حافظی و یوسف وند (1401) برای گردآوری داده ها استفاده شد. داده های به دست آمده با استفاده از نرم افزارهایSPSS نسخه 24 و AMOS تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها نشان داد که همبستگی بین سواد تدریس برخط و خودکارآمدی تدریس برخط 68/0، همبستگی بین سواد تدریس برخط و اثربخشی تدریس برخط 70/0 و ضریب همبستگی بین خودکارآمدی برخط و اثربخشی تدریس برخط 77/0 بود که در سطح معناداری01/0>P معنادار است. یافته ها همچنین نشان داد که 28 درصد از واریانس خودکارآمدی تدریس برخط و 33 درصد از واریانس اثربخشی تدریس برخط به وسیله مدل حاضر تبیین گردید. یافته ها همچنین نشان داد ضرایب مسیر سواد تدریس برخط به اثربخشی تدریس برخط، سواد تدریس برخط به خودکارآمدی تدریس برخط و خودکارآمدی تدریس برخط به اثربخشی تدریس برخط، معنادار می باشند. بنابراین و بر اساس نتایج مطالعۀ حاضر، پیشنهاد می شود که مسئولان ذیربط به موضوع خودکارآمدی در راستای میانجی گری رابطۀ بین اثربخشی تدریس برخط و سواد تدریس برخط توجه خاصی داشته باشند.

امضای الکترونیکی عبارت از داده ای الکترونیکی است که به یک «داده پیام» ضمیمه می گردد. این امضا به لحاظ ارزش اثباتی، به دو نوع امضای الکترونیکی ساده و امضای الکترونیکی مطمئن تقسیم می شود. اصول کلی حقوقی حاکم بر جنبه اثباتی امضای الکترونیکی عبارتند از: اصل پذیرش امضای الکترونیکی، اصل عدم تبعیض بین امضای الکترونیکی ساده و مطمئن، اصل برابری آثار امضای دستی و امضای الکترونیکی، اصل در حکم نوشته بودن داده پیام، اصل اصیل بودن داده پیام. در این مقاله ضمن بیان تعریف و اقسام امضای الکترونیکی، ارزش اثباتی آن را تحلیل حقوقی کرده ایم.